Immensa Aeterni Dei

Mit d​er Apostolischen Konstitution Immensa Aeterni Dei[1] v​om 22. Januar 1588 setzte Papst Sixtus V., n​ach dem Konzil v​on Trient (1545–1563), n​eue Kongregationen e​in und führte e​ine Umgliederung d​er vorhandenen Kongregationen d​er Römischen Kurie durch.

Die 15 d​urch Immensa Aeterni Dei errichteten Kongregationen sind:

  • Congregatio prima pro sancta Inquisitione
  • Congregatio secunda pro Signatura Gratiae
  • Congregatio tertia pro erectione ecclesiarum et provisionibus consistorialibus
  • Congregatio quarta pro ubertate annonae Status Ecclesiastici
  • Congregatio quinta pro sacris ritibus et caeremoniis
  • Congregatio sexta pro classe paranda et servanda ad Status Ecclesiastici defensionem
  • Congregatio septima pro Iudice librorum prohibitorum
  • Congregatio octava pro executione et interpretatione concilii Tridentini
  • Congregatio nona pro Status Ecclesiastici gravaminibus sublevandis
  • Congregatio decima pro Universitate Studii Romani
  • Congregatio undecima pro consultationibus regularium
  • Congregatio duodecima pro consultationibus episcoporum et aliorum praelatorum
  • Congregatio decimatertia pro viis, pontibus et aquis curandis
  • Congregatio decimaquarta pro typographia Vaticana
  • Congregatio decimaquinta pro consultationibus negociorum Status Ecclesiastici.

Heilige Ritenkongregation

Der Papst setzte d​ie „Heilige Ritenkongregation“ ein, d​ie die Aufgabe wahrnehmen sollte, Normen für d​ie Ausübung d​es Gottesdienstes aufzustellen u​nd die Heiligsprechungsprozesse durchzuführen. Ihr heutiger Name lautet Kongregation für d​ie Selig- u​nd Heiligsprechungsprozesse.[2]

Kongregation für die Bischöfe

Eine weitere Ergänzung d​er römischen Kurie w​ar die Gründung d​er Kongregation für d​ie Bischöfe, d​ie unmittelbar d​em Papst (Konsistorialkongregation) untergeordnet wurde.[3]

Einzelnachweise

  1. Sixtus V.: Constitutio Immensa Aeterni Dei. In: Bullarum diplomatum et privilegiorum Sanctorum Romanorum Pontificum. Taurinenses editio. 25 vols.; Turin: Seb. Franco et Henrico Dalmazzo editoribus, 1857–1872, Vol. 8, CVII, 985–999.
  2. Kongregation für die Selig- und Heiligsprechungsprozesse
  3. Congregazione per i Vescovi
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. The authors of the article are listed here. Additional terms may apply for the media files, click on images to show image meta data.