Stanisław Tarnowski (Biały)

Stanislaw Tarnowski, genannt Stanisław „Biały” („Weiß“) (* 8. Mai 1838 i​n Wróblewice; † 2. Juli 1909 i​n Śniatynka) w​ar ein polnischer Landschaftsmaler.

Władysław [auf der linken Seite] und Stanisław Tarnowski [auf der rechten Seite] von Artur Grottger (1866) u. Andrzej Grabowski (1872)

Leben

Stanisław war Sohn des Walerian und der Ernestyna, Bruder des Dichters und Komponisten Władysław Tarnowski und Cousin des Literaturkritikers und Publizisten Stanisław Tarnowski genannt Stanisław „Czarny” („Schwarz“), der später Rektor der Jagiellonen-Universität war.[1] Seine künstlerische Ausbildung erhielt er bei Jan Maszkowski und in Krakau bei Maksymilian Cercha und Leon Dembowski.

Freundschaften und Modell

Stanisław Tarnowski w​ar Freund v​on Artur Grottger, e​r war o​ft bei i​hm Gast i​n Śniatynka u​nd saß i​hm als Modell.

  • Zeichen (Znak) (Zyklus: Lituania, II, posierten: Wanda Monné i Stanisław Tarnowski)[2]
  • Eid (Przysięga) (Zyklus: Lituania, III, posierte: Stanisław Tarnowski)[3]
  • Kampf (Bój) (Zyklus: Lituania, IV, posierten: Grottger – in der Mütze mit Feder, Tarnowski – mit der Fahne, u. sein Schwager Napoleon Sarnecki – mit den Hunden.)[4]
  • Geist (Duch) (Zyklus: Lituania, V, posierten: Wanda Monné u. Stanisław Tarnowski.)[5]

Literatur
  • Jan Bołoz Antoniewicz: Katalog der retrospectiven Ausstellung polnischer Kunst 1764-1886. Dyrekcyia Powszechnej Wystawy Krajowej, Lemberg 1894, S. 320–321 Nr. 1416.
  • Emmanuel Świeykowski: „Pamiętnik Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. 1854–1904 pięćdziesiąt lat działalności dla sztuki ojczystej.”, (zweite Ausgabe), Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Krakau 1905, S. 539 u. 164.
  • Przegląd polski (Krakau), 173 (1909) 278f. (Nekrolog).
  • Jan Bołoz Antoniewicz: Kat. Wyst. szt. pol. 1764–1886 (auch deutsche Ausg.); ders., Grottger, Lemberg u. Warschau [1910].
  • Arthur i Wanda. „Listy-Pamiętniki”, 1 Bd., S. 162 (Abb.); 2, Medyka u. Lemberg 1928.
  • Zygmunt Batowski: Tarnowski, Stanislaw. In: Hans Vollmer (Hrsg.): Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Begründet von Ulrich Thieme und Felix Becker. Band 32: Stephens–Theodotos. E. A. Seemann, Leipzig 1938, S. 448.
  • Allgemeines Künstlerlexikon. Bio-bibliographischer Index A–Z, Band 9: Schinz-Toricelli. München, Leipzig 2000, S. 621.

Einzelnachweise
  1. Beide hatten die gleichen Namen. Einer war blond, der andere war dunkelhaarig; - daher ihre Spitznamen.
  2. Antoni Potocki „Grottger”, wyd. Księgarnia H. Altenberga, druk E. Wende i spółka, Lemberg, 1907, S. 156–157; Grzegorz Rąkowski „Ukraińskie Karpaty i Podkarpacie”, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków, 2013, S. 203.
  3. Grzegorz Rąkowski „Ukraińskie Karpaty i Podkarpacie”, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków, 2013, S. 203.
  4. Antoni Potocki „Grottger”, Księgarnia H. Altenberga, E. Wende i spółka, Lemberg 1907, S. 165; Zofia Gołubiew, Anna Król „Artur Grottger (1837-1867)”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Krakau 1988, S. 53; Maryla Wolska i Michał Pawlikowski (red.) „Arthur i Wanda : dzieje miłości Arthura Grottgera i Wandy Monné : listy-pamiętniki, ilustrowane licznemi, przeważnie nieznanemi dziełami artysty.”, Medyka-Lemberg 1928, Band 1, S. 482 (Digitalisat).
  5. Antoni Potocki „Grottger”, Księgarnia H. Altenberga, E. Wende i spółka, Lemberg 1907, S. 156–157: Jan Bołoz Antoniewicz „Grottger”, Lemberg-Warschau 1910, S. 248, 250, 252.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. The authors of the article are listed here. Additional terms may apply for the media files, click on images to show image meta data.