Nastro d’Argento/Bester Dokumentarfilm
Nastro d’Argento: Bester Dokumentarfilm (Nastro d’Argento al miglior documentario)
Dieser Filmpreis wird seit 1946, mit einem längeren Unterbruch von 1955 bis 2006, vom italienischen Filmkritikerverband (Sindacato Nazionale Giornalisti Cinematografici Italiani, SNGCI) vergeben.
| Jahr | Preisträger | Filmtitel |
|---|---|---|
| 1946 | Giovanni Paolucci | La valle di Cassino |
| 1947 | Luigi Comencini | Bambini in città |
| 1948 | Francesco Pasinetti | Piazza San Marco |
| 1949 | Luciano Emmer | Isole della laguna |
| 1950 | Michelangelo Antonioni | L’amorosa menzogna |
| 1951–1953 | keine Vergabe | |
| 1954 | Gian Gaspare Napolitano | Das grüne Geheimnis (Magia verde) |
| 1955–2006 | keine Vergabe | |
| 2007 | Agostino Ferrente | L’orchestra di piazza Vittorio (L’orchestra di piazza Vittorio) |
| 2008 | Esmeralda Calabria Andrea D’Ambrosio Peppe Ruggiero |
Biùtiful cauntri |
| 2009 | Gustav Hofer Luca Ragazzi |
Plötzlich letzten Winter (Improvvisamente l’inverno scorso) |
| 2010 | Pietro Marcello | La bocca del lupo |
| 2011 | Gabriele Salvatores | 1960 |
| 2012 | Stefano Savona | Tahrir |
| 2013 | Costanza Quatriglio | terramatta; |
| 2014 | Silvio Soldini und Giorgio Garini | Per altri occhi |
| 2015 | Costanza Quatriglio | Triangle |
| 2016 | Pietro Marcello | Bella e perduta |
| 2017 | Carmine Amoroso | Porno e Libertà |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. The authors of the article are listed here. Additional terms may apply for the media files, click on images to show image meta data.