Alfrigg
Alfrigg oder Álfrigg ist ein Zwerg der nordischen Mythologie. Er ist einer der vier Schmiede, die das Brísingamen, das Halsband der Göttin Freyja, schufen.
Quellen
Alfrigg findet Erwähnung im Sörla þáttr, einer kurzen Erzählung, die zum Manuskript des Flateyjarbók gehört, das Ende des 14. Jahrhunderts niedergeschrieben wurde.
„Menn þeir váru í Asía, er einn hét Álfrigg, annarr Dvalinn, þriði Berlingr, fjórði Grérr. Þeir áttu heima skammt frá höll konungs. Þeir váru menn svá hagir, at þeir lögðu á allt gerva hönd. Þess háttar menn, sem þeir váru, kölluðu menn dverga. Þeir byggðu einn stein. Þeir blönduðust þá meir við mannfólk en nú. Óðinn unni mikit Freyju, enda var hún allra kvenna fegrst í þann tíma. Hún átti sér eina skemmu. Hún var, bæði fögr ok sterk, svá at þat segja menn, at ef hurðin var aftr ok læst, at engi maðr mætti koma í skemmmuna án vilja Freyju. Þat var einn dag, er Freyju varð gengit til steinsins, hann var þá opinn. Dvergarnir váru at smíða eitt gullmen. Þat var þá mjök fullgert. Freyju leist vel á menit. Dvergunum leist ok vel á Freyju. Hún falaði menit at dvergunum, bauð í móti gull ok silfr ok aðra góða gripi. Þeir kváðust ekki féþurfi, sagðist hverr vilja sjálfr sinn part selja í meninu ok ekki annat fyrir vilja hafa en hún lægi sína nótt hjá hverjum þeira. Ok hvárt sem hún lét at þessu komast betr eða verr, þa keyptu þau þessu. Ok at liðnum fjórum náttum ok enduðum öllum skildaga, afhenda þeir Freyju menit. Fór hún heim í skemmu sína ok lét kyrrt yfir sér, sem ekki hefði í orðit.“[1]
- – Sörla Þàttur 1
Danach beobachtete die Göttin Freyja die vier Zwerge Alfrigg, Dvalin, Berlingr und Grérr in einem Felsen dabei, wie sie ein goldenes Halsband schmiedeten. Freyja bot den Zwergen Gold und Silber für den Schmuck an, diese waren daran allerdings nicht interessiert. Sie erklärten, dass ein jeder seinen Anteil am Halsband an Freyja übertrage, wenn sie mit ihm eine Nacht das Lager teilen würde. Freyja erklärte sich dazu bereit und erwarb auf diese Weise den kostbaren Halsschmuck.
Einzelnachweise
- Sörla Þàttur 1